Inzichten
Gedeelde kennis, innovatie en communicatie: het belang van het netwerk voor de toekomst van de architectuur in de bouw.
Onder begeleiding van Giorgio Tartaro, kwamen Giorgio Spaziani Testa (Voorzitter van Confedilizia), Simone Pane (Hoogleraar Materiaalkunde op Rufa, Rome University of Fine Arts - Accademia delle Belle Arti), Pasquale Piroso (architectenbureau Loft Canova) en Paolo Amoretti (Sales Corporate Account Corradi) samen om te praten over de architectuur in de bouw en het belang van discussie tussen de verschillende partijen die met het project te maken hebben.
Om de discussie op gang te krijgen, vroeg Giorgio Tartaro aan Giorgio Spaziani Testa, voorzitter van Confedilizia, om zijn mening te geven over de situatie in de bouw in Italië.
“Over de afgelopen twee jaar, gekenmerkt door frequente stop-and-go situaties waarin de pandemie, de oorlog en subsidies centraal stonden, zijn sommige bouwplaatsen definitief gestopt en de oorzaak van dit verschijnsel ligt waarschijnlijk in een groter mechanisme dat betrekking heeft zowel op de bouwsector als op die van de architectonische vormgeving.”
Deze twee werelden zijn met elkaar verbonden, volgens Giorgio Spaziani Testa en “in deze tijden van enorme economische moeilijkheden, die voelbaar zijn in Italië net als in andere landen, moet de situatie beschouwd worden als een complexere kwestie die ook een mogelijke oplossing voor het probleem bevat: er moet een stabiel en evenwichtig pakket stimuleringsmaatregelen komen, dat over de tijd kan leiden tot een verbetering van alle onroerende goederen in alle opzichten, maar zonder dat de markt schokken ondergaat”.
Alles wat te maken heeft met de vastgoedsector, niet alleen in Italië maar ook elders, brengt de economie in beweging. En daarom is het fundamenteel dat er gezorgd wordt voor stimuleringsmaatregelen die gecontroleerd en productief tegelijk zijn.
De cultuur van het netwerk als mogelijke oplossing
Een mogelijke strategie tegen de crisis in de bouwsector is om te zorgen voor een kwalitatief hoog niveau van werk, gaat Simone Pane verder, en hij legt uit dat het essentieel is dat richtlijnen die architecten geven tijdens de uitvoering van de projecten gevolgd worden.“We kunnen de architect haast als een regisseur zien, want hij maakt niet alleen een tekening, maar hij doet zoveel meer, zijn figuur is complex. Hij is namelijk degene die het gesprek aangaat met de verschillende bedrijven en degene die in de eerste plaats uitkijkt voor zijn opdrachtgever”.
“De echte rol van de architect is die van coördinator, want hij moet alle partijen die met het werk te maken hebben coördineren”, zegt architect Pasquale Piroso, die de nadruk legt op een gedeeld beheer van ondernemingen, leveranciers, ontwerpers, enz. om de juiste verhouding te garanderen in de projecten en de opdrachtgever te beschermen tegen prijstoeslagen en onhoudbare situaties zoals we over de afgelopen jaren hebben gezien.
De gedeelde kennis van de beschikbare middelen en van de nieuwe professionele codes vormt de basis voor een veilige uitvoering en een sterk concept; Giorgio Tartaro benadrukt zo nogmaals dat de uitwisseling van ideeën en van specifieke kennis in bepaalde sectoren zo belangrijk is, waarbij hij Paolo Amoretti (Sales Corporate Account Corradi) vraagt om zich uit te spreken over het belang van projecten die voortkomen uit de samenwerking van meerdere professionele figuren en uit hun gezamenlijke kennis.
“Het thema van unscape heeft betrekking op een organisch systeem, - zo licht Amoretti toe - omdat we tegenwoordig niet meer uitgaan van producten maar van werkprogramma’s, waardoor pergola’s en andere onderdelen van het project, zoals het terras, de betegeling, gelijk opgaan met de andere structurele elementen. Het huis wordt dus een organisch systeem en de buitenruimte krijgt een steeds grotere waarde in de verwachtingen van de verschillende partijen, dus de ondernemer, de ontwikkelaar en de eindgebruiker, voor wat betreft investering, waarin daarnaast ook nog andere overwegingen moeten worden meegenomen, zoals bijvoorbeeld die van de klimaatverandering.”
De bouw als systeem
In de samenwerking tussen bedrijven komt er al gauw een systeem van regels en specifieke partijen tot stand, aldus Tartaro, waarin improvisatie uitgesloten is, maar alles aanpasbaar is aan de wensen van de opdrachtgever en waarin iedere situatie/project vraagt om oplossingen op maat.Het thema van de systematische samenwerking is ongetwijfeld een actueel thema ook voor wat betreft de nieuwe Europese regelgeving inzake de verplichting om onroerend goed te verbeteren uit energetisch opzicht voor 2030. Er zullen subsidies moeten worden aangevraagd om deze maatregelen tot een goed einde te brengen, waarbij niet alleen thermische centrales, beschermende mantels en andere ingrepen voor een grotere energetische efficiëntie moeten worden voorzien, maar ook andere oplossingen, zoals zonwering en soortgelijke oplossingen die eerder integrerend zijn dan structureel.
De andere twee ingrediënten voor een winnende formule zijn onderzoek en innovatie, die in combinatie met gedachtewisseling en ervaring zullen leiden tot werk van hoge kwaliteit, dat met de tijd meegaat, omdat het gebouwd is op een solide en goede basis.
We moeten dus begrijpen dat bedrijven niet improviseren, maar dat ze diepgaand onderzoek uitvoeren naar materialen en oplossingen, benadrukt Simone Pane. “Alles begint bij de mensen die voor het werk verantwoordelijk zijn. Achter ons werk ligt een wereld aan onderzoek en ervaring. “
Het laatste gesprekspunt van het debat richtte zich op het belang van de buitenruimte in projecten en over hoe deze een nieuwe plek heeft weten in te nemen in verhouding tot de afgelopen jaren. “De post-pandemische periode - legt de Voorzitter van Confedilizia uit - heeft gezorgd voor een grotere vraag naar locaties in de openlucht vooral in de stad, maar ook daarbuiten, wat ook de markt heeft beïnvloed. “Deze tendens zal zich nog verder ontwikkelen omdat er een nieuwe gevoeligheid is ontstaan, omdat er een verlangen is om plekken die aan het verdwijnen zijn weer in ere te herstellen, de “kleine dorpjes” waar we zoveel inspiratie kunnen opdoen niet alleen uit toeristisch opzicht, maar ook voor het dagelijks leven van Italianen en buitenlanders.”
En laten we hierbij de mogelijkheid om te werken op afstand en de herwaardering van de werkplek én van de plekken voor de vrije tijd niet vergeten. Volgens Piroso “is de grens die de indoor en outdoor scheidt een dunne lijn geworden, terwijl het hiervoor haast een barrière leek. Er is zo veel veranderd, we verlangen er steeds meer naar om net zoveel buiten als binnen te leven. Daarom is de vereniging van deze twee dimensies fundamenteel geworden. De buitenruimte geniet soms zelfs een voorkeur voor wat betreft de besteding van het budget ten opzichte van binnen.”
En deze gedachte over onze zoektocht naar het natuurlijke element als steeds grotere uitdaging in het architectonisch ontwerp, sluit het levendige debat af, met een focus op het belang van communicatie en gedachtewisseling, opdat de cultuur van het wonen, zoals wij bij Corradi dat noemen, zich steeds verder ontwikkelt, en ook het stadsgezicht en de outdoor hier een plekje krijgen.